Jacek Marcin Kaczmarski (ur. 22 marca 1957 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 2004 w Gdańsku). Polski poeta, prozaik, kompozytor, piosenkarz. Powszechnie w świadomości Polaków jest kojarzony jako „Bard Solidarności” z sprawą utworów z wczesnego etapu twórczości (Obława, Mury, Zbroja). CDN…
Krzysztof Gajda, „To moja droga. Biografia Jacka Kaczmarskiego”, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2009
Historia życia Jacka Kaczmarskiego (autora m.in. „Murów”, „Naszej klasy”, „Obławy”) oparta na relacjach przyjaciół i znajomych. Z wypowiedzi dziesiątków osób wyłania się portret artysty niejednoznacznego, skomplikowanego, nadzwyczaj interesującego, burzący stereotyp barda „Solidarności”. Krzysztof Gajda, autor pracy doktorskiej o twórczości poetyckiej Kaczmarskiego, adiunkt na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu, z wszystkimi tymi osobami rozmawiał osobiście i z fragmentów różnych historii stworzył jedyną w swoim rodzaju biografię.
Jacek Kaczmarski został wyróżniony następującymi nagrodami:
1976
- Warszawski Jarmark Piosenki – I nagroda wraz z Piotrem Gierakiem i zarazem kwalifikacja do XIV Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie
1977
- XIV Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie – I nagroda wraz z Piotrem Gierakiem oraz nagroda dziennikarzy
- I Ogólnopolski Konkurs Piosenki Kabaretowej w Poznaniu – I i II nagroda za piosenki Przedszkole i Kosmonauci
- II Giełda Piosenki ZAKR – I nagroda
1978
- XV Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie – I nagroda
- II Konkurs Inicjatyw Kabaretów Studenckich KIKS – I nagroda wraz z warszawską grupą „Piosenkariat” za program Lekcja; dodatkowe indywidualne wyróżnienie dla Jacka Kaczmarskiego za piosenki do tego programu.
1979
- XVI Studencki Festiwal Piosenki w Krakowie – nagroda specjalna oraz nagroda dziennikarzy
1980
- XVIII Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu – nagroda dziennikarzy
1981
- Nagroda pisma „Student” i Socjalistycznego Związku Studentów Polskich; w dziedzinie działalności kulturalnej za śpiewanie przed Sierpniem tego, o czym po Sierpniu zaczęto mówić
- IV Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu – I nagroda z Przemysławem Gintrowskim w kategorii zespoły
- I Przegląd Piosenki Prawdziwej w Gdańsku – „Srebrny Knebel”
- Nagroda Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka przyzn. przez Stowarzyszenie „Pax”
- XIX Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu – II nagroda wraz z Przemysławem Gintrowskim za piosenkę Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego
- VIII Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie – I nagroda
1997
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi i działalność w ruchu studenckim, osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, z okazji jubileuszu 50-lecia ZSP
1998
- Złota Płyta dla Jacka Kaczmarskiego za album Live (POMATON EMI)
2001
- II Przegląd Piosenki Prawdziwej – Zakazane Piosenki Jacek Kaczmarski za całokształt twórczości otrzymał „Knebel Gdański” i 1500 zł – nagrodę Prezydenta m. Gdańska. Jackowi Kaczmarskiemu przyznano również nagrodę Unii Wolności, w postaci kabury do „Knebla Ostatecznego”, którą wręczyli w imieniu prof. Bronisława Geremka – pp Bogdan Borusewicz i Zbigniew Janas (tej nagrodzie towarzyszyła nagroda finansowa (5000 zł) ufundowana przez sympatyka Unii). Pozatym Waldemara Banasika, Jacka Kaczmarskiego i Macieja Zembatego nagrodzono medalami przyznanymi przez Grzegorza Grzelaka – Przewodniczącego Sejmiku Samorządowego Województwa Pomorskiego – „w dowód uznania za odwagę podjęcia się przygotowania i przeprowadzenia II Przeglądu Piosenki Prawdziwej – Zakazane Piosenki”.
2002
- Platynowa Płyta dla Jacka Kaczmarskiego za album Live (POMATON EMI)
2003
- Nagrody „Fryderyk” – „Złoty Fryderyk” za całokształt osiągnięć artystycznych
2004
- Niezależna Fundacja Popierania Kultury Polskiej im. Jerzego Bonieckiego –wyróżnienie za całokształt działalności w ramach kultury niezależnej
- Statuetka galerii ADI ART – za szczególny wkład w rozwój polskiej sztuki
- Doroczna Nagroda Ministra Kultury – pośmiertna nagroda honorowa w dziedzinie upowszechniania kultury
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z okazji rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania Solidarności nadany: „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”.
2005
- Złota Płyta dla Jacka Kaczmarskiego za album Syn Marnotrawny (POMATON EMI)
- Odznaczenie przyznane przez Instytut Lecha Wałęsy z okazji 25-lecia „Solidarności” dla Jacka Kaczmarskiego. Nad. P. Kaczmarska i P. Konopacki
2006
- Podwójna Platynowa Płyta dla Jacka Kaczmarskiego za album Syn Marnotrawny(BOX) (POMATON EMI)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z okazji rocznicy podpisania Porozumień Sierpniowych i powstania Solidarności nadany „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej”
2007
- Ustawa Sejmu RP nr 19, poz. 224 z dnia 2007-03-23 Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 marca 2007 r. w sprawie uczczenia pamięci Jacka Kaczmarskiego w 50. rocznicę Jego urodzin.
Za nieocenioną pomoc serdecznie dziekujemy wilk'u
Wspomnienia Pana Jarosława Lindenberga, przyjaciela Jacka Kaczmarskiego od lat dziecięcych. Materiał unikatowy, ponieważ dotyczy bardzo mało znanego okresu młodości poety. Wspomnienie powstało już po śmierci Jacka Kaczmarskiego i początkowo miało znaleźć się w kąciku wspomnień o zmarłych w „Gazecie Wyborczej”. Na szczęście autor nie na zakończył swojej pracy na narzuconych przez redakcję dwóch stronach i po dwóch latach pisania postanowił się podzielić swoją pamięcią o Jacku. Wspomnieniu towarzyszy seria zdjęć należących do Pana Jarosława. Zostały one zaprezentowane zarówno w samym tekście jak w i galerii zdjęć.
Mój szkolny Przyjaciel
(wspomnienie o Jacku Kaczmarskim)
Kiedy moje wspomnienia o Jacku („Mój szkolny Przyjaciel„) ukazały się w ubiegłym roku w Internecie, obok licznych pochwał i niezwykle pochlebnych opinii Czytelników pojawiły się też głosy zachęty, bym sięgnął jeszcze dalej w głąb swojej pamięci i spisywał dalej to, co tam znajdę, a w szczególności różne anegdotki i zabawne historyjki.
Spełniam więc prośbę sympatycznych Internautów i po przeszukaniu dość odległych zakamarków pamięci (niektóre wydarzenia miały miejsce ponad 30 lat temu!) przedstawiam garść luźnych wspomnień o Jacku. Można je nazwać anegdotami, pamiętając jednak, iż G.B. Shaw powiedział (podobno) kiedyś: „Anegdotą nazywamy krótkie streszczenie wydarzenia, które nigdy nie miało miejsca w życiu danej osoby”.
Jarosław Lindenberg
Suplement do „Wspomnień”
(wspomnienie o Jacku Kaczmarskim)
Jacek został pochowany w Warszawie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, kwatera C31-I-17.
