Musi być jakieś Piekła Piękno,
Rumiana jędrność rajskich jabłek,
Wobec którego dusze miękną
I same giąć się chcą przed Diabłem.

Musi być jakaś w Piekle łatwość,
Amnestia z bólu wątpliwości,
Że nam odmówić przyjdzie rzadko,
Gdy Pan Ciemności prosi w gości.

W piekielnej czerni i czerwieni
Musi potęgi być wcielenie,
Że – nawet jako potępieni –
Chwalimy się jej współtworzeniem.

Musi być piekło nader szczodre
W Łaskę słabości, co jest cnotą –
Że dusze piękne, mądre, dobre
Dumne są, służąc mu z ochotą.

Musi mieć wreszcie na rozkazy
Tłumy szczęśliwych piekłofilów,
Byśmy kpić mogli z tych – bez skazy:
Tak was niewielu! A nas – tylu!

Jacek Kaczmarski
15.10.1987

Informacje dodatkowe

Inspiracja

brak

Jacek o

brak

Rękopis / Maszynopis

brak

Nuty

Nagranie