Nie ma nic pomiędzy nami:
Ułanami w szamerunkach,
Przechodniami w szarych kurtkach,
Poetami w czarnych frakach,
Prorokami na etatach,
Marszałkami z charyzmatem,
Marnościami z Aparatem,
Tymi, co „ruszają z posad”,
Tymi, którzy bronią posad –
Nie ma nic, co by wskazało,
Że po mieczu i kądzieli
Ci, co żyją, co zginęli –
To jest całość.
Nie ma więc nic – nić co najwięcej
Słów, których sens się z tego bierze
Na jakiej owinięta ręce,
Jakiej ta ręka służy wierze.
Czy z niej uczyni węzeł, pętlę,
Czy ją zapląta w taką ględę,
Której cny morał zadowala
Pana i księdza i wasala.
Jacek Kaczmarski
30.4.1988
Informacje dodatkowe
Inspiracja
brak
Jacek o
brak
Rękopis / Maszynopis
brak
Nuty
brak
Nagranie
brak