Położymy płasko uszy,
Pysk na kłódkę, ogon w ruch.
Skowyt niech się tłucze w duszy,
Kasza niech napełnia brzuch.

Przecież tylko o to chodzi,
Żeby hołdów było dość.
Ta dłoń skarci, co nagrodzi –
Jeden kształt ma kij i kość.

Nikt mi nigdy tego nie da, co mi moja buda da!
Buda moja! Buda moja! Buda moja! Buda ma!

Zapomnimy dawne razy,
Wyliżemy gorycz z blizn.
Gesty starczą za rozkazy,
A za gesty starczy gwizd.

Jeśli kochasz swoją budę,
To pokochaj łańcuch swój!
Śmierdzi gnojem twój ogródek?
– Przecież to twój własny gnój!

Nikt mi nigdy tego nie da, co mi moja buda da!
Buda moja! Buda moja! Buda moja! Buda ma!

Zanim na złodzieja z kłami
Skoczysz w swej najkrwawszej z pian,
Czekaj, aż ci ktoś oznajmi,
Kto tu złodziej, kto twój pan.

Kto potopił ci szczenięta,
Słuch i węch zabierze, nim
Przyjdzie święta, choć przeklęta
Pieska śmierć po życiu psim.

Nikt mi nigdy tego nie da, co mi moja buda da!
Buda moja! Buda moja! Buda moja! Buda ma!

Gdy zapomnisz już, żeś w pola
Jął pod płotem tunel ryć,
Wtedy, ile tylko wola –
Będziesz wyć mógł, wyć i wyć!

Nikt mi nigdy tego nie da, co mi moja buda da!
Buda moja! Buda moja! Buda moja! Buda ma!

Jacek Kaczmarski
28.12.1982

Informacje dodatkowe

Inspiracja

brak

Jacek o

„Ballada pozytywna”. Piosenka, która wyraża moją bezmierną radość i szczęście z powodu zbliżającej się wielkimi krokami normalizacji w Polsce. Zbieżność… zbieżność melodyczna z rosyjską muzyką ludową jest przypadkowa.

Opracował: Michal

„Już w lutym osiemdziesiątego drugiego roku pojawiły się głosy, zarówno w Polsce jak i na emigracji, że do stanu wojennego należy podchodzić pozytywnie. Jak się teraz okazuje głosy te należały do większości narodu, bo badania statystyczne wskazują na to, że większość narodu popiera stan wojenny. Dla nas, na emigracji był to oczywiście szok, ale jako twórca wyczulony na to, co wisi w powietrzu, co się mówi, postanowiłem się przyłączyć do tych opinii i napisać balladę pozytywną.”

Opracował: Kamil Dźwinel

Dziennikarka – Jedną z pierwszych była też „Ballada pozytywna” („jeśli kochasz swoją budę, to pokochaj łańcuch swój”), obraz jak z Orwella…

Jacek – To jest czysto publicystyczny tekst. Reakcja na pierwsze wypowiedzi ludzi waż­nych i w Polsce, i na Zachodzie. W Polsce to była wypowiedź prymasa Glempa, że należy podejść pozytywnie do zjawiska sta­nu wojennego, oczywiście prymas miał na myśli uniknięcie rozlewu krwi i pewną wewnętrzną siłę społeczeństwa, ale odebra­ne to było jednak i na emigracji, i przez ludzi w podziemiu jako szukanie kompromi­su z władzami polskimi. A na Zachodzie wtórował mu Andrzej Walicki mówiąc, że dobrze się stało. I w tym samym mniej więcej czasie obie te wypowiedzi dotarły do mnie do Paryża, a młody, zdenerwowany i przejęty tym, co się dzieje w kraju, musiał zareagować – i stąd ta piosenka „Ballada pozytywna”, i stąd jej forma rosyjskich czastuszek.

Dziennikarka – Ale to ciekawe, bo wiadomo, z jakich ona czasów pochodzi, ale ten tekst spokojnie można by zaśpiewać także w dzisiejszych czasach, jej aktualność nie kończy się na stanie wojennym…

Jacek – Ależ oczywiście, toteż bardzo częs­to, kiedy mi zarzucają odbiorcy, że jakiś tekst jest za bardzo publicystyczny, to ja odpowiadam, że nigdy nie wiadomo, co jest publicystyką, a co zostanie jako zapis pew­nych uniwersalnych prawd. Bo w końcu, oczywiście zachowując wszelkie proporcje, „Boska Komedia” Dantego też była utwo­rem w znacznej mierze publicystycznym, była pamfletem na królów, biskupów i świat współczesny, a poematy dygresyjne Słowac­kiego są pełne odniesień do konkretnych miejsc, nazwisk, dat. I przykład tej piosenki jest wzorcowy, bo o czym jest ten utwór? O położeniu uszu po sobie i merdaniu ogonem, czyli o rezygnacji z siebie na rzecz wygodnego życia, miski kaszy czy unik­nięcia ciosów kijem. A efektem takiej po­stawy jest to, że się zapomina, iż kiedyś tęskniło się do przestrzeni, do wolności. A zapominanie o wolności jest ludzką ce­chą, to nie ja wymyśliłem przecież. Nawet nie tyle zapominanie, ale ucieczka od wolności, bo wolność jest dla niektórych zbyt wielkim ciężarem do udźwignięcia.

Opracował: Lodbrok

Rękopis / Maszynopis

brak

Nuty

Nagranie