„Piosenka to mój sposób przekazywania własnych opinii na temat tego co się dzieje wokół nas. Przez nią wyrażam swoją postawę wobec świata. Tematem, który jest moją obsesją są sprawy moralności i etyki” – tak odpowiada Jacek Kaczmarski na pytanie czym dla niego jest piosenka. Trzeba przyznać, że ten młody gniewny polskiej estrady wierny jest tej dewizie od początku swej pracy artystycznej. Kaczmarski występuje już od kilku lat – związany był przez długi okres z grupą Proletariat* przy klubie studenckim „Remont” ale jego działalność ograniczała się – z konieczności – niemal wyłącznie do środowisk studenckich. W tym roku Jacek Kaczmarski wystąpił w konkursie na festiwalu w Opolu, wykonując wraz z Piotrem Gintrowskim**(od lat tworzą znakomity, świetnie się rozumiejący tandem) „Epitafium dla Wysockiego”. Występ wypadł świetnie. Dostrzeżeni także zostali przez jurorów, którzy przyznali im czołową nagrodę. Poza konkursem Kaczmarski razem z Gintrowskim przedstawili w Opolu ponadto swój najnowszy program „Muzeum”, inspirowany polskim malarstwem.
Najbliższe plany Jacka Kaczmarskiego to udział w spektaklu „Raj”, który wystawi warszawski teatr „Ateneum” (program ten oparty jest na motywach Pisma Świętego – teksty Kaczmarskiego, muzyka Gintrowskiego). Polskie Nagrania zapowiadają płytę z 17-ma piosenkami pt. „Krzyk”, zaś Wifon wyda kasetę i płytę zatytułowaną „Mury”, grupującą utwory prezentowane swego czasu w programie pod tym samym tytułem w Teatrze „Na Rozdrożu”.
"Tygodnika Demokratycznego" (dod. "Non Stop. Magazyn Muzyczno-Rozrywkowy") nr 9, 1981r., s. 2.
* Bład w tekście orginalnym. Powinno być „Piosenkariat” ** Błąd w tekście oryginalnym. Powinno być Przemysławem Gintrowskim
Nadesłał: Grzegorz Szostak
Przepisała: Teresa Mach